Perfectie van imperfectie

Terugkerende thema’s in mijn werk zijn vergankelijkheid, perfectie van imperfectie, ritme en herhaling. Toeval speelt een belangrijke rol. Uiteindelijk draait het meer om het ontstaansproces dan om het eindresultaat. Wat doet het met mijn gedachten en gevoel als ik mijn keuzevrijheid los laat? Als de legio mogelijkheden die Ik kan bedenken, beperkt worden door van tevoren gestelde kaders over materiaal, vorm en kleur. Kan ik aanvaarden wat er ontstaat? Het interne proces wat zich dan in mij afspeelt drijft me voort. Het fascineert me hoe de samenstelling van vormen en kleuren die ik in eerste instantie “mooi” vind, me het snelst gaan vervelen. Tegelijkertijd blijft, wat ik tijdens het proces afkeur, interessant en wordt het in mijn ogen steeds mooier. Het voltooide werk blijft onderdeel van het proces, omdat hoe ik het ervaar elke keer anders is.